Τζέιμς: Daria, είσαι ευρασιατιστής δεύτερης γενιάς και κόρη του σημαντικότερου στοχαστή και ηγέτη μας Alexander Dugin. Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας τις σκέψεις σου σχετικά με το να είσαι μια νεαρή αγωνίστρια τόσο βαθιά μέσα στην Κάλι Γιούγκα;
 

Η Δύση είναι προσκολλημένη στο αδύνατο όνειρο της ηγεμονίας, λέει ο Ρώσος φιλόσοφος στο RT

Κατά τη γνώμη μου, οι φόβοι (για ορισμένους, οι ελπίδες) ότι η Ρωσία θα περιορίσει κάποια στιγμή την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση θα πρέπει επιτέλους να απορριφθούν. Δεν θα συμβεί γιατί δεν μπορεί να συμβεί. Κατά κάποιον τρόπο, τίποτα το υποκειμενικό.

28.02.2022 - Αντιπαράθεση σε όλα τα επίπεδα —γεωπολιτικό και ιδεολογικό. Η Ρωσία απορρίπτει τα πάντα στην παγκοσμιοποίηση - τη μονοπολικότητα, τον ατλαντισμό, από τη μια πλευρά, και τον φιλελευθερισμό, την αντιπαράδοση, την τεχνοκρατία, με μια λέξη, τη Μεγάλη Επαναφορά, από την άλλη. Είναι σαφές ότι όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποτελούν μέρος της ατλαντικής φιλελεύθερης ελίτ. Και είμαστε σε πόλεμο με αυτό. Εξ ου και η αναμενόμενη αντίδρασή τους.

27 Φεβρουαρίου 2022  - Τι σημαίνει για την Ρωσσία η ρήξη με την Δύση; Είναι σωτηρία.

Rus milliyetçi entelektüellerin yeni internet sitesi zavtra.ru'daki son yazısında Aleksandr Dugin, Rusya'nın Ukrayna üzerindeki niyetlerini tüm çıplaklığıyla açıkladı. Dugin'i göre artık Ukrayna Doğu Slav Birliği'nden ayrılamayacak.... Batının B planı terörizm... Afganistan'dan ABD'nin ayrılması Taliban'ı güçlendirip bize güneyden saldırtmak için!..

Soçi’de yapılan son görüşmeye dair arka plan bilgilerine vakıf olduğunu aktaran Dugin “O gün Erdoğan ve Putin dünya dengeleri açısından hangi tarafta yer alacaklarını konuştu ve aldıkları kararı paylaştı. Kürt haritasından Kırım’a, Afganistan’dan Libya’ya, Kafkaslardan Suriye’ye tüm alanlara ilişkin hayati konularda kendi kırmızı çizgilerini çizdi. Başta İdlib olmak üzere birçok konuda uzlaştıklarını söyleyebilirim. Ancak bu tarihî buluşmada konuşulanların önemli bir kısmı sır olarak kalacak. Biz sadece sahada yansımalarını göreceğiz’’ dedi.
Putin’in dış politikasını belirleyen isimlerden Aleksandr Dugin, ABD’nin Suriye’den çekileceğini ve bunun kademeli olarak gerçekleşeceğini anlattı. Amerika’nın çekilmesi ile tüm meselelerin hallolmayacağı görüşünü dile getiren Dugin “ABD çekilse bile kriz üretmeye devam edecek. Bu noktada tek belirleyici unsur Rusya, Türkiye ve İran’ın tutumu olacak” diye konuştu.

Τα γεγονότα στην Παλαιστίνη βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης. Η κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων έχει φτάσει σε πρωτοφανή έξαρση τις τελευταίες ημέρες.
Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι όχι μόνο οι Ισραηλινοί σφαγιάζουν τους Παλαιστίνιους, αλλά και οι ρουκέτες που εκτοξεύει η Χαμάς φτάνουν στους στόχους τους. Οι Ισραηλινοί χάνουν επίσης τη ζωή τους.

    Μάιος 2011. Η κυβέρνηση Ομπάμα επιζητούσε την αντικατάσταση του τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν (Dominique Strauss-Kahn), με ένα πιο πειθήνιο και υποτακτικό πρόσωπο.

    Η σύλληψη του Στρος-Καν έχει τα χαρακτηριστικά μιας επιχείρησης παγίδευσής του διατεταγμένης από ισχυρούς παράγοντες του χρηματοπιστωτικού κατεστημένου σε συνεργασία με τον Νικολά Σαρκοζί, του οποίου η προεδρία στη Γαλλία εξυπηρέτησε πολλαπλώς τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ο Στρος-Καν προφυλακίστηκε με βάση τις κατηγορίες μιας 32χρονης καμαριέρας η οποία κατήγγειλε στην Αστυνομία της Νέας Υόρκης ότι, όταν εισήλθε στη σουίτα του ξενοδοχείου όπου διέμενε ο Στρος-Καν, εκείνος της επιτέθηκε με σκοπό να τη βιάσει.

    Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ (Timothy Geithner), πρώην διευθύνων σύμβουλος της Federal Reserve Bank (Fed) Νέας Υόρκης, υποστήριξε ότι ο Στρος-Καν δεν μπορούσε πλέον να ασκεί τα καθήκοντά του ως επικεφαλής του ΔΝΤ και ότι ο Τζον Λίπσκι (John Lipsky), δεύτερος τη τάξει στην ιεραρχία του ΔΝΤ θα έπρεπε θα έπρεπε να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του και μάλιστα ως μεταβατικός διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ. Επίσης, μέσα στην αμερικανική Γερουσία (18 Μαΐου 2011), ο γερουσιαστής του Ιλινόι Μαρκ Κιρκ (Mark Kirk) ζήτησε να παραιτηθεί ο Στρος-Καν και να αντικατασταθεί από τον Τζον Λίπσκι ως προσωρινό διευθύνοντα σύμβουλο. Ο Τζον Λίπσκι είναι γνωστός τραπεζίτης της Wall Street, πρώην αντιπρόεδρος της JP Morgan Investment Bank.

 Πρέπει να γυρίσουμε στην κριτική εξέταση των αιτίων αυτών των κρίσεων και των τρόπων αντιμετώπισής τους. Φοβούμαι ότι δεν είναι ψάχνοντας μέιλ ή «ύποπτους» γάμους (!) στη Μόσχα που θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα τεράστια, σχεδόν υπαρξιακά προβλήματα που αντιμετωπίζει τώρα η Ευρώπη.

 Σας ζητώ να δημοσιεύσετε αυτή την επιστολή και αισθάνομαι, πιστέψτε με, μεγάλη λύπη γιατί είμαι υποχρεωμένος να σας την απευθύν

‘Ετσι λοιπόν, μου λέει ο Γιάννης Καραγιώργης, καλέσαμε τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας από τους προηγούμενους γάμους μας, τους φίλους μας και τις κοινωνικές συναναστροφές μας. Ένας εξ΄αυτών έτυχε να είναι και ο Πάνος Καμμένος που μετά έγινε Υπουργός στη νέα κυβέρνηση. Και εμάς τι μας αφορά; Και που να ξέρω εγώ στις 3 Οκτωβρίου που έγινε ο γάμος ότι ο Καμμένος, που τότε ήταν στα αζήτητα της πολιτικής και φαινόταν παντού ότι δεν έχει τύχη να μπει καν στη Βουλή, θα γινόταν, έξι μήνες μετά, το στήριγμα μιας αντίπαλης σε αυτόν ιδεολογικά παράταξης. Τι μας αφορά εμάς;

Αυτό που προκαλεί τον έκδηλο εκνευρισμό του Γιάννη Καραγιώργη είναι ότι επιχειρείται, με μια σειρά δημοσιευμάτων στο διεθνή Τύπο τα οποία αναπαράγονται από τον ελληνικό, να διασυνδεθεί η ταυτόχρονη παρουσία σ’ ένα ιδιωτικό γεγονός, όπως ήταν ο γάμος του, του Πάνου Καμμένου με τον οικονομικά ισχυρό κουμπάρο του έτσι ώστε να στοιχειοθετηθούν υποτιθέμενες επαφές μέλους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με ισχυρό ρωσικό λόμπι το οποίο αντιτίθεται στο φιλελευθερισμό και τον αμερικανικό ηγεμονισμό και προσπαθεί να οικοδομήσει ευρωπαϊκό δίκτυο στρατηγικών συμμαχιών με στόχο την κυριαρχία της Μόσχας.

 Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, στην Ελλάδα, έδρασαν οργανώσεις με διακηρυγμένη φασιστική και ακόμη ναζιστική ιδεολογική ταυτότητα –όπως: το ανασυσταθέν Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Ελλάδος, η Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις (ΕΣΠΟ), η Οργάνωσις Εθνικών Δυνάμεων Ελλάδος (ΟΕΔΕ), η Εθνικοσοσιαλιστική Φρουρά Ελλάδος, η Οργάνωσις Πρωτοπόρων Νέας Ευρώπης (ΟΠΝΕ), η Ένωσις Φίλων Χίτλερ, η Εθνική Κοινωνική Επανάστασις, κ.ά.

    Το 1942, ο Σπυρίδων Γαλάτης, μέλος του «ουλαμού καταστροφών» της αντιστασιακής οργάνωσης ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων), κατασκεύασε και τοποθέτησε τη βόμβα που ανατίναξε το κτίριο της δωσιλογικής ΕΣΠΟ, στην οδό Πατησίων. Η ΕΣΠΟ, την περίοδο της μεγάλης πείνας, στρατολογούσε νέους εργάτες για την πολεμική βιομηχανία της Γερμανίας και επεδίωκε να δημιουργήσει λεγεώνα Ελλήνων εθελοντών για να πολεμήσουν στο ρωσικό μέτωπο στο πλευρό των Γερμανών. Κατά την προαναφερθείσα βομβιστική επίθεση στο κτίριο της ΕΣΠΟ, σκοτώθηκαν ο αρχηγός της, Σπυρίδων Στεροδήμου, συνεργάτες του και Γερμανοί της μυστικής Στρατιωτικής Αστυνομίας (GEP). Μετά από αυτό το γεγονός, η ΕΣΠΟ διαλύθηκε.

AD: Ακριβώς. Δεν υπάρχει καμιά δύναμη που θα μπορούσε να εξισορροπήσει την κατάσταση με  τις ΗΠΑ. Δεν υπάρχουν αντίστοιχες υπερδυνάμεις. Στον πολυπολισμό, που τώρα αναδύεται θα υπάρχουν κέντρα εξουσίας, δύναμης:  Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και βέβαια η Ρωσία.

DM: Kαι κάποιοι λαοί στην  Αφρική μπορώ να σας διαβεβαιώσω γι’ αυτό και ο ορθόδοξος κόσμος με τις κοινότητές του…

AD: Ακριβώς, βέβαια. Έχουμε πολλούς οπαδούς αλλά λίγες υπερδυνάμεις που θα μπορούσαν να επωμισθούν την εναντίωση  στις ΗΠΑ και η Ρωσία σε αυτό το σημείο είναι διακριτική. Ιστορικά η Ρωσία, είναι αποστασιοποιημένη από την υπεράσπιση του δόγματος του πολυπολισμού κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πρόεδρος Πούτιν  πολλές φορές επιχειρεί να ασκήσει μια πολιτική εξουσίας για να αντισταθεί στην επίθεση των ΗΠΑ.

“Αν το Κρεμλίνο συνεχίσει την ίδια πολιτική , το Κίεβο με τις δυνάμεις κατοχής του Poroshenko και των συνεργατών του, θα σκοτώσει μαζικά και κατά χιλιάδες όσους αντιστέκονται “.

Ο αναλυτής πιστεύει ότι σκοπός του διευθυντηρίου του Κιέβου είναι να “καθαρίσει”  την Ανατολική ρωσόφωνη και ορθόδοξη Ουκρανία και από εκεί να προχωρήσει για Κριμαία. Ο  αναλυτής υπενθυμίζει ότι ο ίδιος ο  Poroshenko το έχει δηλώσει δημοσίως .

Εκτιμώντας καθαρά στρατιωτικά την πολιτική επιλογή της Ρωσίας να μην παρέμβει στον πόλεμο, ο ευφυής πολιτικός επιστήμονας  εκφρράζει ένα βασανιστικό ερώτημα :

Την απάντηση τη γνωρίζετε. Η Αθήνα δεν είχε καν το θάρρος να διατηρήσει, όπως επέβαλλε η εθνική ανάγκη, εν λειτουργία την ελληνική πρεσβεία στη Δαμασκό και τη συριακή στην Αθήνα, παρά τις έντονες  διαμαρτυρίες των Ελλήνων διπλωματών. Στην πραγματικότητα όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν σήμερα, σε Ελλάδα και Κύπρο, κυβερνήσεις που να μπορούν/θέλουν να ασκήσουν εθνική κρατική κυριαρχία εξυπηρετώντας ελληνικά συμφέροντα. Που να έχουν βρε αδερφέ όχι τον βαθμό αυτονομίας ενός Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά τουλάχιστον ακόμα αυτόν που διέθετε και ένας … Γεώργιος Παπαδόπουλος! Που, αν και πιθανώς πράκτωρ της CIA ο ίδιος, δεν συμφώνησε στη χρήση του ελληνικού χώρου εναντίον των Αράβων. Σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει τώρα, ως λαός, κράτος, χώρα. O tempora, o mores!

Ελπίζω να μην πάει να μιλήσει και στην συνάθροιση του ισραηλινού λόμπυ που έχει προγραμματίσει, εφόσον το λόμπυ αυτό δεν του κλείνει, όπως ασφαλώς μπορεί να κάνει, το πολυπόθητο ραντεβού με τον Πρόεδρο (αν και, κατά τη γνώμη μας, αυτό που εκκρεμεί είναι μάλλον το ραντεβού των Ελλήνων πολιτικών με την Ιστορία, τον λαό και το έθνος τους, από αυτούς όμως κρύβονται).

Το λέμε αυτό γιατί οι εκπρόσωποι της Ελλάδας πρέπει να βλέπουν τους πάντες και να συνάπτουν σχέσεις ή και συμμαχίες ακόμα, αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνονται σε συνθήκες ισοτιμίας και αυτοσεβασμού – και μόνο αυτό δεν συμβαίνει συνήθως. Το θέμα άλλωστε δεν είναι ποιόν βλέπει κανείς, είναι τι του λέει. Τι θα πει π.χ. ότι ο Ισραηλινός Υπουργός ‘Αμυνας δεν έχει χρόνο να μετακινηθεί εκείνος στην Αθήνα και θα πρέπει να τρέχει να τον βρει στο Ισραήλ ο Παναγιωτόπουλος; Αν έχει για το Ισραήλ σημασία η σχέση με την Αθήνα, ας βρει το Ισραήλ τον χρόνο. Μέχρι τότε, μπορεί και η Ελλάδα να δείξει υπομονή. Η διπλωματία είναι, σε μεγάλο βαθμό, τέχνη της σημειολογίας.

Τήν ἄνοιξη τοῦ 1876, μιά νεαρή χωρική ἔφτασε στόν σιδηροδρομικό σταθμό τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ κοπέλλα ἤτανε γόνος χριστιανικῆς οἰκογένειας· γιά λόγους προσωπικούς ὅμως εἶχε ἀσπαστῆ τὸ Ἰσλάμ. Καθώς τό τραῖνο ἔμπαινε στόν σταθμό, πλῆθος πού γινόταν ὁλοένα καί μεγαλύτερο μαζευόταν, προκειμένου νά τήν ὑποδεχτῆ, ἀλλά καί νά τήν «ὑποδεχτῆ». Ὅπως εὔκολα μπορεῖ νά ἐννοήση ὁ -ὀξυδερκής- ἀναγνώστης, οἱ μέν ἤτανε Μουσουλμάνοι καί οἱ δέ Χριστιανοί. Στή σύντομη συμπλοκή πού ἐπακολούθησε ὑπερίσχυσαν οἱ δεύτεροι: Ἦταν περίπου 150 ἄτομα, πού εἴχανε ξεσηκωθῆ μετά ἀπό ἐνέργειες τοῦ ἐκεῖ προξένου τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Οἱ «νικητές» λοιπόν ἁρπάξανε τό κορίτσι καί  τό μετέφεραν -ἄς ποῦμε ἐν θριάμβῳ- στό σπίτι κάποιου ἐπιφανοῦς ὁμοθρήσκου τους. Ἀλλά, βέβαια, καί οἱ Μουσουλμάνοι δέν κάθησαν ἀδρανεῖς. Μέ κραυγές οἱ ὁποῖες ταχύτατα μεταβάλλονταν ἀπό ἔκφραση ἀπόγνωσης σέ ἐκδήλωση ὀργῆς, συνέρρευσαν στό οἴκημα τοῦ Γενικοῦ Κυβερνήτη καί ἀπαίτησαν νά τούς «δοθῆ πίσω τό κορίτσι». Ὁ τελευταῖος περιῆλθε σέ ἀμηχανία, καθ΄ὅσον, ὅπως εἴπαμε, οἱ Χριστιανοί εἶχαν μαζευτῆ μετά ἀπό ἀμερικανική πρωτοβουλία, καί συνέστησε «ψυχραιμία» στούς ὀπαδούς τοῦ Ἰσλάμ. Αὐτοί τελικῶς ἔστερξαν νά ἀποχωρήσουνε ἀπό τόν γύρω ἀπό τό Κυβερνεῖο χῶρο· ἀντί ὅμως νά «διαλυθοῦν ἡσύχως», μαζεύτηκαν σέ παραπλήσιο τζαμί καί ὅλο καί πιό ἔντονα ἀπαιτοῦσαν νά τούς «ἐπιστραφῆ ἡ γυναίκα». Τί νά κάνη τώρα ὁ δυστυχής Γενικός Κυβερνήτης; Νά ἀποσπάση τό κορίτσι ἀπό τά χέρια τῶν πρώην ὁμοθρήσκων της; Ὄχι βέβαια!  Πίσω ἀπό τήν «ἀπαγωγή της» στόν σταθμό ἤτανε τό προξενεῖο τῶν Η.Π.Α. Νά στείλη –τουρκικό- στρατό, γιά νά διαλύση τούς διαδηλωτές; Μά πῶς θά βαράγανε οἱ Ὀθωμανοί φαντάροι τούς πιστούς τοῦ Ἰσλάμ;

Ο Αντώνης Σαμαράς αποτελεί τον κατάλληλο πρωθυπουργό στην κατάλληλη χώρα και στην κατάλληλη στιγμή. Ενσαρκώνει με δραματικό τρόπο το είδος του πρωθυπουργού που αρμόζει σε ένα κράτος το οποίο ιδρύθηκε εξ αρχής ως «κράτος υπό αίρεση» και το οποίο σήμερα αντιμετωπίζει μια σοβαρή υπαρξιακή κρίση λόγω δομικών αλλαγών των συνθηκών που διευκόλυναν και δικαιολογούσαν την ύπαρξή του μέχρι τώρα.

    Το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το 1830, επειδή οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, ιδίως δε η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, ήθελαν να διαχειριστούν με αυτόν τον τρόπο την αποδόμηση και κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και επειδή χρειάζονταν, για γεωπολιτικούς λόγους, ένα προτεκτοράτο στην άκρη της Βαλκανικής, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα σχέδιά τους για την εκμετάλλευση του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής και για τη διάνοιξη και διαχείριση της Διώρυγας του Σουέζ.

Ας αρχίσουμε με μια εύλογη απορία. Γιατί  χρειάζεται η μετάφραση ενός κειμένου γραμμένου ήδη πάνω από 30 χρόνια;  Ενός κειμένου γραμμένου στα Εβραϊκ εξ ορισμού γλώσσας μικρής εμβέλειας, που αν δεν μεταφράζονταν στα Αγγλικά από τον Σαχάκ θα παρέμενε παντελώς άγνωστο για την τεράστια πλειοψηφία των εκτός Ισραήλ ενδιαφερομένων; Το Ισραήλ ίσως πολύ περισσότερο από άλλες χώρες  που μοιράζονται μαζί του την δυνατότητα που προσφέρει μια δύσκολη –μη διεθνής- γλώσσα, χρησιμοποιεί ένα διπλό κώδικα επικοινωνίας: έναν εσωτερικό στα Εβραϊκά, όπου τα πράγματα λέγονται λίγο πολύ με το όνομα τους και ένα εξωτερικό  σε άλλη διεθνή γλώσσα, όπου εδώ κυριαρχεί η διπλωματική διατύπωση που συχνά πόρρω απέχει από την αλήθεια . Λοιπόν, στο μεταφραζόμενο κείμενο του Γινόν τα πράγματα λέγονται ξεκάθαρα, με το πραγματικό τους όνομα.  Και είναι εδώ ίσως για πρώτη και τελευταία φορά που το ευρύτερο δυνατό  όραμα κυριαρχίας αυτού του, μικρού μεγέθους αλλά μεγάλης ισχύος, λαού παρουσιάζεται σφαιρικά. Και τι βλέπουμε; Τίποτα το μικρό, το τοπικό, το περιορισμένο από την ανάγκη. Κάθε άλλο ∙ βλέπουμε αντίθετα να ξεδιπλώνεται καθαρά το όραμα ενός ισχυρού λαού, γεμάτου εμπιστοσύνη για το μέλλον του, ενός λαού που ενεργητικά το διαμορφώνει σε σφαιρική κλίμακα. Αλλά ποιο είναι αυτό; To παρουσιάζουμε αναλύοντας το σέ 3 ή 4 κατευθύνσεις.

Η Ελλάδα και  η Κύπρος πέφτουν σήμερα θύματα ενός οικονομικού-πολιτικού-επικοινωνιακού πολέμου που απειλεί την εθνική τους κυριαρχία. Ταυτόχρονα όμως πέφτουν θύματα και ενός λανθάνοντος, «γεωπολιτικού» πολέμου, που αποσκοπεί ενδεχομένως να τις βγάλει βίαια από την Ευρώπη, για να τις τοποθετήσει, ως «καταστρεφόμενες αποικίες» στον χώρο μιας υπό διαμόρφωση ζώνης τουρκο-ισραηλινής κυριαρχίας στη Μεσόγειο, υπό γενική αμερικανική εποπτεία (μια εξέλιξη που διαψεύδει παταγωδώς, ειρήσθω εν παρόδω, όλες τις ιστορίες και απίθανες θεωρίες που ακούμε επί χρόνια για οριστικές ρήξεις Τουρκίας και Ισραήλ και για τεράστιες δυνατότητες της ελληνοισραηλινής «συμμαχίας»).

Η απόφαση του Eurogroup (δηλαδή όλων των κυβερνήσεων της ευρωζώνης, περιλαμβανομένης της κυπριακής και της ελληνικής), της ΕΚΤ, της Κομισιόν και του ΔΝΤ για την Κύπρο θα περάσει ίσως στην ιστορία ως η ταχύτερη καταστροφή κράτους – τύφλα νάχει ο Γκουντέριαν, με τους αστραπιαίους πολέμους του. Ταυτόχρονα, η απόφαση τουEurogroup για την Κύπρο έθεσε τα θεμέλια για την πιθανή τελική καταστροφή της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης, βάζοντάς την πιθανώς σε τροχιά δύσκολα αντιστρέψιμης πορείας προς την τελική διάλυση. Μια τέτοια διάλυση, υπό τις διαγραφόμενες συνθήκες, κινδυνεύει να οδηγήσει τον κόσμο πιο πίσω από τον Διαφωτισμό και την Αναγέννηση.

Πρώτη φορά από την έναρξη της κυπριακής κρίσης, ένας υψηλά ιστάμενος παράγων της ρωσικής πολιτικής, ο Αλεξάντρ Ντούγκιν, «εξ απορρήτων» του Προέδρου Πούτιν, αν τουλάχιστον πιστέψουμε τον αγγλοσαξωνικό τύπο, λύνει τη σιωπή του αποκαλύπτοντας «τι παίχτηκε» μεταξύ Λευκωσίας και Μόσχας και στέλνοντας ένα έμμεσο πλην σαφές μήνυμα προς Κύπρο-Ελλάδα. Οι απαντήσεις του είναι αποκαλυπτικές για το πως βλέπουν τις κυπριακές εξελίξεις διαφορετικές τάσεις μέσα στην ρωσική ελίτ, τάσεις που εκδηλώθηκαν στην αποκλίνουσα ρωσική συμπεριφορά στη Λιβύη και τη Συρία. Ο κ. Ντούγκιν εκφράζει μάλλον πεσιμιστικές προβλέψεις για τις αμερικανικές επιδιώξεις στη Αν. Μεσόγειο, προβλέποντας χαοτικές καταστάσεις σε όλα τα κράτη της περιοχής, περιλαμβανομένων Ελλάδας και Κύπρου.

Η Ελλάδα, με το πέρας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και το τέλος του Εμφυλίου, πέρασε στην σφαίρα επιρροής της δυτικής κυρίαρχης δύναμης, των Η.Π.Α. Καλώς ή κακώς, έτσι έγινε.Ωστόσο, μάλλον είναι καιρός να υπάρξει μια κριτική από την ελληνική ηγετική ελίτ στο κατά πόσο πλέον η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει αυστηρά εντεταγμένη-υποταγμένη στο ευρωατλαντικό πλαίσιο θεσμών και, συγκεκριμένα, στο ΝΑΤΟ. Το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε φάση ριζικής ανασύνθεσης από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, καθώς και την πρώιμη μεταψυχροπολεμική περίοδο.